13 Şubat

Sevgili İnci,

13 Şubat Dünya Radyo Günün kutlu olsun! Unesco baba sonunda radyonun ne kadar harika bir şey olduğuna karar vermiş. İstanbul trafiğinde radyo olmasa, ne yapardık?

13 Şubat ayrıca, en güzel yolculuklara çıkmadan önce yapılan hazırlıkların günüymüş. Bugün göçmen kuşların Afrika'dan çıkmaya karar verdikleri, göç hazırlıklarına başladıkları gün.

13 Şubat ayrıca, geleceğe umutla bakma günüymüş. Dünyanın karanlık kuzeyinde, kışın kasveti bugün dağılmaya başlarmış. Şöyle denir:

"...Eski zamanlarda, toprağın altındaki cinler insanların kötülüklerinden, merhametsizliklerinden beslenirlerdi. Alttaki cinler, yukardaki her kötülük ve acımasızlıkla büyür, güçlenirlerdi. Yeryüzüne çıktıklarında da, insanlara biriktirdikleri haksızlıkları ve kötülükleri felaket olarak geri verirlerdi. Depremler olur, toprak kayar, kıtlıklar yaşanırdı.

Bir gün bu cinlerden üç tanesi (Yam, Kuz, Sak) aralarında anlaşıp beklemeye başlamışlar. Uzun süre yeryüzüne çıkmamışlar. O kadar çok kötülük biriktirip, o kadar güçlenmişler ki, yeryüzüne çıktıklarında, tüm dünyada sonsuza kadar sürecek bir kışı başlatmışlar. Nehirler donmuş, toprak donmuş. Kar ve tipi eksik olmamış. Hayvanlar azalmış, kabileler yiyecek bulamamışlar.

Kabilelerin önderleri, tanrılara yalvarmaktan umudu kesmişler. Dağda yaşayan demirci Tuva'yı görmeye karar vermişler. Çünkü Tuva yaşayan en bilge ve en doğru insanmış. Önderler Tuva'nın mağarasına gidince şaşırmışlar, çünkü içerisi sıcacıkmış, mağaranın içinde, hiç sönmeyen, büyük bir ateş yanıyormuş. Tuva ateşten bir kor almış ve önderlere demiş ki, "bu koru içinizde hiç kötülük yapmamış ve hep merhamet etmiş olan kimse, dışarı çıkarsın..." Önderlerin hiçbiri öne çıkmamış, ses çıkarmamışlar. Sonra Tuva, koru bir buhurdanlığa koymuş, mağarasından dışarı çıkmış ve karda yürümeye başlamış. Ovaya indiğinde bir ata binmiş, ovada at sürmüş. Yanında taşıdığı kor hiç sönmemiş. Sonra buhurdanlığı buz tutmuş nehrin üzerine bırakmış, buzu eritmiş, kor suya düşmüş, su bile kor'u söndürememiş. Sonra buhurdanlığıa toprağa gömmüş ve tüm dünya yeniden ısınmış..."

Tuva'nın kor'u havaya çıkarmasına birinci cemre diyoruz. 13 Şubat gibi oluyor. Suya sokmasına ikinci cemre diyoruz. 24 Şubat gibi oluyor. Kor'un toprağa gömülmesine de üçüncü cemre diyoruz. 10 Mart gibi oluyor. Cemre, "kor, ateş" demektir.

13 Şubat gerçekten harika bir gün!